Walking in Memphis
Het is vandaag 8 januari en precies 88 jaar geleden werd Elvis Aaron Presley geboren. Alleen al om die reden is deze dag bijzonder. Hoe beroemd hij ook was, er zijn nog altijd veel mensen die niet weten dat Elvis een zeer gelovig man was en het allerliefste gospels zong. Toch maakte Rock & Roll hem wereldberoemd en kreeg hij de bijnaam “The King”. Hierover zei hij zelf: Ik ben geen koning. Jezus is Koning. Ik ben maar gewoon een artiest”. Het is voor mij duidelijk dat Elvis liever niet gezien wilde worden als een idool, een soort afgod. Ik denk ook dat hij daar zijn hele leven mee heeft geworsteld, tot zijn dood op 16 augustus 1977, toen hij nog maar 42 was.
De Amerikaanse singer/songwriter Marc Cohn schreef eind jaren tachtig de hit: “Walking in Memphis” waarin hij een verwijzing maakt naar Elvis maar zegt hier zelf over: “Walking in Memphis” gaat niet specifiek over Elvis maar als mensen alleen al zijn naam horen verheffen ze het nummer tot iets wat het niet is. De naam Elvis is heel erg groot; ik heb daarom zelfs getwijfeld of ik zijn naam wel zou gaan gebruiken maar het lied blijkt voor velen een lofzang op zijn naam te zijn”. Deze lofzang staat overigens al sinds de start in 1999, onafgebroken in de Nederlandse Top 2000; in 2022 op plaats 1204.
De vijfde brief van Johannes (klik hier om te lezen) die zeker meer dan één verwijzing bevat sluit af met de tekst: “Kinderen, wees op uw hoede voor de Afgoden”. Luister nog eens goed naar “Walking in Memphis”, lees 1 Johannes 5 en bedenk wat voor Elvis het belangrijkste was. Welke conclusie trek jij?
