The Miracle van Queen

Vol vertrouwen en optimisme naar Pasen toeleven, dat was mijn idee voor de passietijd. Inmiddels is niets meer zoals een aantal weken geleden en is het zoeken naar lichtpuntjes. Gelukkig is er altijd muziek, zoals het onverwoestbare The Miracle van Queen.

Het lied komt van het gelijknamige album uit 1989 en hoort niet tot de bekendste nummers van de band. In de Top 40 stond het op nummer 20 en pas sinds 2018 is het in de Top 2000 te vinden. Toch is het voor mij een van de beste nummers van de band, niet in de minste plaats omdat het, zoals Roger Taylor (de drummer) zei, muzikaal een ongelooflijk complex nummer is.

De tekst van het lied is niet moeilijk te begrijpen, maar richt wel onze aandacht op de mooie en bijzondere dingen in ons leven. Dat begint al bij de eerste regel: “Every drop of rain that falls in Sahara Desert says it all / It’s a miracle”. Zoiets simpels als regen in de woestijn is een wonder en is het waard om bewonderd te worden. Daarna klinkt er iets van het scheppingsverhaal door en worden alle grote en kleine scheppingen van God als wonder neergezet, maar ook grootse gebouwen als de Golden Gate brug of de Taj Mahal zijn wonderlijk. En zo gaat het door: de hand van God is in allerlei zaken te zien: de mensheid überhaupt, de natuur of de Zeven Wereldwonderen, zoals de hangende tuinen van Babylon. Maar ook mensen zelf kunnen als wonderlijk gezien worden: de ontdekkingsreiziger James Cook wordt genoemd, de veel bewonderde gitarist Jimi Hendrix, en ook Bijbelse verhalen als Kain en Abel of de Toren van Babel krijgen een plaats in deze opsomming van wonderen. Het gaat echter niet alleen om grootse dingen: ook een kopje thee op zondag wordt even later als wonder genoemd, of openhartoperaties als een teken van de medische stand van zaken.

We kunnen deze wonderen aannemen en daardoor van de grootsheid van Gods schepping genieten. Toch blijft er misschien een vraag over, want hoe putten we daar op dit moment hoop uit? Genieten van de normale zaken in het leven, wellicht dingen zien die we normaal over het hoofd zagen, kan licht bieden, maar de dagelijkse realiteit, waarin we met een virus te kampen hebben, geeft wellicht niet al te veel aanleiding om hoop te vinden. Maar de mooiste regels komen wellicht aan het einde.

Het lied eindigt namelijk met de zin “That time will come one day you’ll see when we can all be friends”. En dat is waar ik in deze dagen zo blij van wordt. Mensen bieden elkaar massaal hulp aan, steken (figuurlijk) een hand uit naar elkaar, zelfs politieke geschillen worden aan de kant geschoven om schouder aan schouder door deze tijd te komen. Er is namelijk vertrouwen dat we er met elkaar uit kunnen komen. En waar er vertrouwen is, is er hoop.

Pasen, het feest waar we nu naartoe leven, is het feest waarin het licht het duister overwint. In het lied van Queen klinkt een vast vertrouwen dat er zoveel wonderlijke dingen in de wereld bestaan, dat er altijd hoop mag zijn dat het beter wordt: we kunnen hopen op een einde van deze crisis, en, zoals in het lied goed doorklinkt, op vrede op aarde.