Voices in the Sky
Dat de lente begint, is niet alleen te merken aan de bomen en bloemen die weer in bloei komen te staan, maar ook aan het veelvuldig fluiten van de vogels. Alleen daarom is het voor mij een van de mooiste jaargetijden. Toch vraag ik me soms wel af waar al die vogels het eigenlijk over hebben…
Die vraag stelde Justin Hayward, de zanger van de Moody Blues, zich waarschijnlijk ook toen hij in 1968 het lied Voices in the Sky schreef. In dit liedje beschrijft hij hoe een lijster en een nachtegaal hoog boven hem vliegen en hoe hij hen hoort zingen. Bij de lijster vraagt hij zich af welk nieuws deze hem zou kunnen brengen, als hij hem kon verstaan: “What news would you bring of voices in the sky”.
Op zich is het een interessante vraag: wat zouden de vogels ons vertellen, als we ze zouden kunnen verstaan? Mijn fantasie slaat dan enigszins op hol, want de vogels hebben, vanuit de lucht, natuurlijk een heel ander perspectief en kijken daarom waarschijnlijk heel anders naar de wereld. Wellicht verbazen ze zich over de manier waarop we bezig zijn met allerlei zaken die voor ons belangrijk lijken, maar die vanuit het bredere perspectief verschrikkelijk nutteloos zijn. Of wellicht verbazen ze zich juist over de manier waarop we de wereld hebben ingericht, volgens een strakke logica, terwijl deze (gelukkig) in de lucht niet bestaat.
Of wellicht hebben ze iets heel anders, iets veel belangrijkers te zeggen. Als ze namelijk naar beneden kijken, zien ze ons allemaal over de straten lopen, allemaal op weg naar een eigen bestemming. Daarmee lopen we langs veel andere mensen, zonder dat we die aanspreken. Wellicht verbazen ze zich er wel over: al die mensen, die grotendeels zwijgend langs elkaar heen leven.
Justin Hayward lijkt zoiets ook te suggereren in het tweede deel van het lied. Hier ligt de focus op de mensen die we overal tegenkomen, zoals de oude man die ons op de straat voorbijloopt en de kinderen die touwtjespringen op het schoolplein. En ook hier vraagt Justin Hayward wat hun verhaal is.
Die interesse in het verhaal van anderen vind ik het mooie in dit lied. Het toont een bereidwilligheid om te luisteren naar de ander, waardoor er interesse in de ander getoond wordt en tegelijk contact ontstaat. Het is de interesse die Jezus ook toonde als Hij luisterde naar de problemen van mensen die zich tot dan toe ongehoord voelden. Door te luisteren naar hun verhaal liet Hij ze er weer bij horen. Een luisterend oor bieden of een klein praatje maken kan dus grote gevolgen hebben voor een ander. Sluit jezelf niet af, maar stel jezelf open en luister!
Chris Flinterman is Researchmasterstudent Duitse literatuur aan de Universiteit Leiden. Daarnaast zelfbenoemd muziekprofessor met een erg brede smaak: van ABBA tot ZZ Top en alles wat daartussen ligt. Op Twitter te volgen als: @CFlinterman. Blogt verder op 33.45fm over oude rock ‘n roll.
