A Thing Called Love
Er is in het Christendom volgens mij geen thema te vinden dat meer besproken wordt dan de liefde. Niet voor niets staat er in 1 Korintiërs 13:13 dat van geloof, hoop en liefde de liefde het grootste is.
Maar wat is dat nu eigenlijk: liefde? En welke kracht gaat er eigenlijk van die liefde uit? Het antwoord ligt naar mijn idee niet in de bibliotheken die over het thema zijn vol geschreven, maar in een liedje van 2 minuten en 36 seconden.
Dat liedje, A Thing Called Love, werd in 1968 door Jerry Reed geschreven. De beroemdste versie werd in 1972 door Johnny Cash uitgebracht en haalde in de Nederlandse Top 40 nummer 6.
Alleen al in de beginregels ligt een hele krachtige boodschap verborgen: “Six foot six he stood on the ground, he weighed two hundred and thirty-five pounds, but I saw that giant of a man brought down to his knees by love.” Voor degene die niet bekend is met de Amerikaanse maten: deze man is 1.98 meter lang en weegt ongeveer 106 kilo. In Nederland zou deze man niet opvallen (ik ben zelf ook 1.98 meter lang), maar voor Amerikaanse begrippen (waar de mensen gemiddeld een stuk kleiner zijn) is deze man een reus. En toch wordt deze reus, die ontzettend zelfverzekerd is, overweldigd door de liefde: “He was the kind of a man that would gamble on luck, look you in the eye and never back up, but I saw him crying like a little whipped pup because of love.” Deze reus huilt als een geslagen puppy, enkel door de liefde.
De kracht die de liefde heeft, wordt in het refrein nog duidelijker. Hier blijkt al snel dat de liefde een ongrijpbaar fenomeen is. Het is onzichtbaar en ongrijpbaar, maar toch overal aanwezig en zelfs sterk genoeg om een hart te bewegen, zoals het eerste couplet illustreert. Ergens doet deze beschrijving denken aan de wind, die ook niet te zien is, maar waarvan wel de uitwerking te voelen is. De sterkste regels uit het lied zijn wellicht de regels waarin die kracht geexpliciteerd wordt: “Take your world and turn it all around, ever since time, nothing’s ever been found, that’s stronger than love.” De liefde laat je niet onberoerd, zodra je erdoor geraakt wordt, moet je er ook iets mee.
In het tweede couplet gaat het om dankbaarheid voor de liefde. Want hoewel de zanger zegt te druk te zijn om zich bezig te houden met zoiets als liefde, is hij wel blij dat er zoiets als liefde bestaat. Hij wordt eraan herinnerd door de liefde die een moeder voor haar kind heeft. Dit couplet heeft in onze tijd eigenlijk een nog sterkere betekenis gekregen, want zijn we niet allemaal druk met van alles en nog wat, waardoor we soms vergeten te denken aan de kleine dingen in het leven (wellicht zelfs te druk voor de liefde)?
De kracht van de liefde is overal in te merken. Er zijn boeken over vol geschreven, films over gemaakt en vele liedjes en gedichten bezingen al het mooie dat de liefde brengt. En toch zijn dat allemaal uitwerkingen van een fenomeen dat ongrijpbaar blijft. Maar één ding is zeker: de liefde heeft een kracht die de wereld kan veranderen.
Chris Flinterman is Researchmasterstudent Duitse literatuur aan de Universiteit Leiden. Daarnaast zelfbenoemd muziekprofessor met een erg brede smaak: van ABBA tot ZZ Top en alles wat daartussen ligt. Op Twitter te volgen als: @CFlinterman. Blogt verder op 33.45fm over oude rock ‘n roll.
