Hieronder vind je meer informatie over de locatie en de algemeen contact persoon mocht je vragen hebben over de Top2000-kerkdienst in deze plaats.
De zin:” Je kunt niets zeker weten en alles gaat voorbij maar ik geloof in jou en mij” heeft veel betekend in de beginperiode van onze relatie. Hierin kregen we, terwijl we elkaar net kenden, te maken met grote onzekerheid. (meer…)
Dit is het laatste nummer wat mijn vader ooit hoorde. Ik zat met mijn broer en onze partners, aan het sterfbed van mijn vader toen op de achtergrond dit nummer draaide. Toeval? Het kreeg voor ons een speciale betekenis en geeft kippenvel als ik het nu hoor.
In mijn werk als kinderverpleegkundige heb ik helaas regelmatig te maken met kinderen die overlijden. De eerste keer dat ik naar een begrafenis ging van een meisje wat ik veel verzorgd had werd dit liedje gedraaid tijdens de afscheidsdienst. Nog altijd als ik dit liedje hoor krijg ik kippenvel en moet ik aan Merel denken.
Sinds ik zelf twee prachtige kinderen heb, moet ik altijd huilen bij dit liedje. Vooral omdat Phileine het ook zo’n mooi liedje vindt en me dan heel hard knuffelt.
Dit is lied is voor altijd verbonden aan het overlijden van mijn moeder. Ik hoorde dit nadat de arts ons vertelde dat ze niet meer beter werd. Ze is 2 dagen later overleden. Het lied gaat over het uitspreken van je liefde voor elkaar . En nog steeds doe ik dit te weinig.
Dit was een hit vlak voordat m’n vader overleed. Hij was helemaal fan van het lied; brulde het mee en als het zo uitkwam brulden we samen. Dit lied staat bij mij voor jeugdsentiment; een herinnering aan een erg leuke tijd en tegelijkertijd slaat de tekst erg op het gemis wat volgde na het overlijden van mijn vader toen ik 17 was.
Wandelen gaat zoveel beter met U2 in mijn oren. Kilometers gaan gedachteloos voorbij. Er zijn zoveel mooie nummers op te geven van deze band, die al leven lang aan mijn zijde is. Magnificent, bezingt de liefde, in het bijzonder de liefde van God. En daar kan ik al wandelend over dit kleine stukje aarde geen genoeg van krijgen. Wie wel eigenlijk?
Stel je voor… dat er geen verschillende landen zijn, geen grenzen en geen vluchtelingen. Geen religies, geen godsdiensten en geen mensen die elkaar naar het leven staan in de naam van Allah, of in de naam van God. Stel je voor… niemand heeft iets in zijn of haar bezit, maar alles wordt eerlijk verdeeld: geld, voedsel, goederen, alles! (meer…)
In mijn studententijd had ik de gitaar ontdekt. Ik pingelde er maar wat op. Een vriend leerde mij een liedje erop te spelen. Hij wist een lied dat ik én kon spelen én kon zingen. Pink Floyd met hun duistere en toch ook verlichte album: The dark Side of the moon bood mij een relatief gemakkelijk akkoordenschema maar met een niet te begrijpen tekst: Shine on you crazy diamond.
Ik ben niet veel verder gekomen met de gitaar, maar die ‘diamond’ van een popsong schittert nog steeds als een prachtige jeugdherinnering. Begrijpen doe ik het trouwens nog steeds niet, maar dat geldt voor steeds meer dingen.
Een lied over het altijd terugkerende verlangen om gezien te worden. Als zoon en vader kijk ik zo naar het gezin waar ik uit voortkom en het gezin waarvan ik vader ben, en vraag mij af: wordt iedereen voldoende gezien. Voor wie de ogen van het geloof gekregen heeft is er wel de overtuiging dat we altijd gezien worden door God de Vader, en dat wij daarvoor geen prestaties hoeven te leveren …
Door rugklachten een jaar uit de running geweest. Aan het begin van mijn come-back op de werkvloer kwam dit lied in de lucht. Ik heb met dit lied mij uit mijn pijnwereldje kunnen halen en dit lied staat voor mij voor je eigen kracht; die iedereen in zich heeft. Maar ook dat je die buiten je “eigen cirkel” kan zoeken én vinden; genieten van kleine dingen en kleine stapjes vooruit is ook goed!! En je niets aantrekken wat MEN ervan vind. Jij leeft JOUW leven…
Die grote orka die over het kleine jongetje heen springt. Het beeld van Free Willy wat onlosmakelijk verbonden is met dit liedje. Het maakt je klein van binnen en geeft inzicht in hoe nietig wij eigenlijk zijn aan het heelal. Misschien niet de meest vrolijke gedachte, aan de andere kant relativeert dat de eigen zorgen goed.
Ieder mens heeft liefde nodig en moet van zichzelf houden om zonder angst te kunnen leven, pas dan kan hij open staan voor de hoogste liefde. Zonder liefde is het koud, extreem koud.
Na vele jaren met veel gezondheidsproblemen gehad te hebben, geeft dit nummer the spirit! Beter volop leven en genieten….iedere dag! Sinds het moment dat dit nummer uitkwam (en er in april 2010 het onverwachts weer goed ging) is dit mijn nummer!
De waanzin van het leven waarin we rondjes rennen en altijd maar door gaan. Waar is onze rust?
Deze tekst geeft weer dat ondanks fouten en diepe dalen in een relatie je altijd weer opnieuw kunt beginnen! Dat vind ik een hoopvolle gedachte.
Elke laatste zondag van het kerkelijk jaar denk ik, als ze dit nu eens lieten horen. Mensen zijn bij het verlies van een dierbare zo vaak nog bezig met waar de overledene nu is en hoe de daar zal zijn.
Kom je elkaar echt tegen? Hoe voelt het dan?
Soms ben je verdrietig als er mensen uit je kring wegvallen, maar weet er komen telkens weer andere mensen bij die om je heen staan en je steunen. Het leven zal altijd door gaan. We missen hen wel, maar blijven de herinneringen vasthouden.
Het nummer raakt de vraag of je elkaar weer zult herkennen in het hiernamaals. Vertolkt het gevoel van gemis van een dierbare overledene. Stelt vragen die je kunt hebben als je iemand hebt verloren.
Ik houd van mensen, die hun eigen invulling geven aan het leven, uiteraard wel binnen de gangbare normen en waarden. Jonge mensen leren heel veel van wat ouderen, maar ouderen moeten ook openstaan dat jongeren hun eigentijdse draai geven aan het leven van nu. En dat geldt voor ieder individu persoonlijk. Het zou jammer zijn als er geen mogelijkheid bestond om het leven te leven op de manier, zoals ieder persoon denkt dat het goed is.
